Greenside Veterinary Practice St. Boswells

Om te kunnen beginnen aan mijn eerste dag bij de praktijk in st. Boswells moest ik zorgen dat ik om 7.15 uur op zou staan. Dezelfde tijd dus als bij de vorige praktijk, maar vandaag een klein probleempje: het was ijs en ijs koud geweest vannacht (-7ºC) en ik lag dus onder een dubbel dekbed met dikke sokken een warme trainingsbroek en een extra trui. Tsja, zie daar maar eens onderuit te komen! Uiteindelijk toch maar opgestaan omdat ik anders mijn bus zou missen en de volgende pas een uur later zou gaan. En te laat op je eerste dag? Niet zo’n goed idee… 45 min later was ik dus onderweg naar de bushalte, een paar minuten lopen van het huis. Ik was mooi optijd, dus ik moest nog even wachten (Even? Maak daar maar een kwartier van met een plakaat ijs onder mijn voeten).
De praktijk zag er van buiten veelbelovend uit. Ook weer ruim opgezet, net als Merlin, alleen nu ook met faciliteiten voor onderzoek en behandeling van paarden. Ik werd bij binnenkomst meteen rondgeleid en voorgesteld aan de dierenartsen Andrew en Louise en de verpleegsters.
Allemaal heel gezellig, maar serieus als ze aan het werk zijn. Precies zoals het hoort, denk ik. De ochtend begon met consulten, gevolgd door een aantal operaties die tot in de middag duurden. Louise is pas net afgestudeerd en is dus eigenlijk nog in training. Haar operaties duren dan ook iets langer en hebben soms aanwijzingen nodig van Andy (waar ik zelf ook veel van kan leren!). Andy heeft meer ervaring en doet de orthopedische en moeilijkere operaties (die altijd interressant zijn om te kijken). Na de lunch zijn er opnieuw consulten, die tot een uur of 5 duren. Er waren heel veel verschillende gevallen binnengekomen: van een Great Dane met een sneetje in zijn poot, tot een Jack Russel met een gapende wond en een op twee plaatsen gebroken kaak. Kortom een gevarieerde en leerzame dag!

Dinsdag, dag 2 bij Greenside Vetpractice, zou ik met George meerijden. Helaas was hij ziek en kon hij me dus geen lift geven… Dat werd dus weer een barre tocht naar de bushalte (en ja.. weer 10 minuten wachten..), maar deze keer was er zout gestrooid, dus zonder ijsplakken gelukkig!
Er was een grote operatie gepland voor een labrador die was aangereden en al meerdere malen aan zijn poten en heupen was geopereerd. Tot nu toe zonder veel succes. Een van de poten was namelijk uit de kom geweest, maar wilde niet goed helen nadat het was terugggezet. Andy wilde daarom een nieuwe techniek uitproberen, waarbij de kop van het been geheel zou worden verwijdert. Vervolgens zou het lichaam zelf een soort “noodkop” maken, die op zijn plek zou worden gehouden door de spieren. Andy had het nooit eerder gedaan, maar zich er wel in verdiept. Het was dus nog best spannend, maar het was heel goed verlopen en het leek er op dat de hond een goede kans had weer normaal te kunnen lopen. Mooi om te zien!

Ik weet niet wat er voor morgen allemaal staat gepland. Mogelijk ga ik mee op de farmvisits. Dat wordt goed inpakken dus!