Divemaster!

Daar was ik weer met een blogje! Dit keer wat later dan normaal, want het is hier gigantisch druk!
Ik werk namelijk in principe elke dag. Ook in het weekend. Natuurlijk mag ik een dagje vrij nemen als ik dat wil, maar daar is het veel te leuk voor. Ik ben nu al een tijdje bezig divemaster te worden en gisteren was het dus zover en stond ik er alleen voor. Julia, mijn begeleider was er namelijk niet, maar het ging prima!
De eerste trip was eigenlijk ook wel heel leuk omdat daar een grote groep nederlanders bij was, en ik dus hun speciale "dutch divemaster" was! Ik heb dus lekker alles in het nederlands lopen babbelen terwijl de crew er niets van kon verstaan ;)
de tweede trip was meteen een stuk lastiger omdat daar een groep brazillianen bij zaten die niet of nauwelijks engels spraken. Ik moest dus heel langzaam uitleggen terwijl er iemand naast mij het weer naar het brazilliaans vertaalde. Maargoed, ik denk dat ze het wel hebben begrepen want alle armen en benen zaten er na afloop nog aan!
's Avonds hebben clair en ik nog een film gehuurd ( we hebben een heel tof videotheekje bij ons in de straat ontdekt! ) en was andreas met de mannen naar de bar voor de rugbywedstrijd. De vorige keet waren we wel mee gegaan maar we snapten helemaal niks van het spel en de mannen riepen alleenmaar STORRRRMMERRS!! Echt mega hard ( opzich trouwens best grappig;) )
Inmiddels staat hier overigens alles in het teken van voetbal. Dit jaar is het toernooi namelijk in zuid-afrika ( ik ben dan net terug in nederland). Alle prullenbakken zijn zelfs in de vorm van een voetbal! Haha

Vandaag toevallig weer een groep nederlanders en een paar amerikanen. Deze keer was Shaun er ook niet, dus moest ik zowel divemaster zijn als deckhand! Gelukkig was er tussendoor nog wel tijd om de haaien te zien. En wederom de 4m haai gezien! Heel gaaf!

Andreas en ik gingen vanmiddag ook nog even boodschappen doen met de auto, dus vroeg Maoli of hij een lift naar huis kon krijgen. Hij ging dus mee en vertelde waar we precies heen moesten. Op een gegeven moment moesten we afslaan en reden we een soort sloppenwijk binnen. En hoe verder we reden hoe armoediger de "huizen" werden. Eigenlijk waren het niet meer dan een paar golfplaten en wat planken. Toen we er waren kwamen zijn twee zoontjes van 3 en4 naar buiten gerend om ons te begroeten. Heel schattig om te zien, maar tegelijkertijd besefte ik me ook dat de altijd vrolijke Maoli in dit soort omstandigheden leefde. Zoals andreas achteraf ook zei: 'it's the part of africa people don't get to see'.

Morgen weer een druk programma en om 5 uur op.
Hopelijk is het weer zonnig en krijgen we gezellige klanten aan boord.
Tot de volgende blog!! Xx